خوبی که از حد بگذرد ابله خیال بد کند

نمیدانم برای شما پیش آمده در زندگی از سر دلسوزی دست کسی را بگیرید و او را در مسیر زندگی به مراحل ارجع و بالا سوق دهید. و در واقع به تعبیری سرنوشت زندگی اش را عوض کنید بطوریکه طرف به نحوی شما را مدیون موفقیتهای خود بداند میدانم که چنین مسئله ای یا شبیه به این گاها" در زندگی بعضی انسانها رخ میدهد                                         

نمیدانم چرا وقتی به کسی زیاد از حد خوبی میکنی ارزش و احترامت  فراموش میشود  و مخاطب تو کارهای نیکت را پیش خودش وظیفه تلقی مینماید که اگر در آن مقطع زمانی خوبی و محبت بیش از حد خودرا کم ویا احیانا"حذف کنی آنوقت در نظر طرف مقابلت

میشوی یک انسان بد یک آد م 2 رو یک آدم دروغگو یک انسان نامشخص و.....

در صورتیکه اگر لطف و محبت تو ادامه داشته باشد و خیر تو به طرف برسد

تو ادم خوبی نیستی

بلکه این وظیفه توست که اینطور باشی

اینجاست که مصداق سخن بزرگی که میگوید خوبی که از حد بگذرد ابله خیال بد کند واقعیت پیدا میکند

و اینجاست که میفهمی به هیچکس خوبی بیش از حد نکنی بلکه باید همیشه در این مقوله حد نرمال را رعایت کنی که امروزه خوبی زیاد به کسی نمودن لطمه وارد کردن به خود است و بس

 

دوش دیدم...

دوش  دیدم...                                                                                                                                         

دوش دیدم وسط کوچه روان دخترکی  دلبرکی  دلبرسیمین برکی  خوشکلکی  با نمکی

 این طرفش خواهرکی  آن طرفش مادرکی

دیدن آن دختر فتانه و آن مهوش جانانه و آن گوهر یکد انه مرا کرد چو دیوانه

 شدم در عقبش و ا له و مستانه

  دوان گفتمش ای یار فریبا چه قشنگی چه لطیفی تو چه محبوب و عفیفی                                                                     

تو نه چاقی و نه لاغر به همه کار حریفی                                                                                                  

به چنین قد و چنین بوی و چنین سوی و چنین  خوی

 دگر مادر گیتی به جهان دختر شایسته نزاید  

. گشت آن دختر جانی زکلامم عصبانی ز ره 

سخت عنانی  ز سر تند زبانی 2 عدد سیلی جانانه مرا زد

 لیک من از روی نرفتم عقبش رفتم و آنگه دهن غنچه صفت کرد ز هم

باز که تا فحش کند آغاز                                                                              

 که من گفتمش ای من به فدای دهنت جیغ بکش داد بکن ضجه و فریاد بکن

 هر چه دلت خواست بکن                                                                                                                      

     من نتوانم زتو ببریدن و محروم زعشق تو شدن چون زمن این کار نشاید                                                                 

مادر دخترک گفت ای کله خر احمق نادان تو چه بی شرم و حیایی

 تو مگردشمن مایی که چنین یاوه سرایی                         

 تو مگر آدم بی معنی و بی معرفت و بی سروپایی

اما من چنین گفتمش از سر اخلاص چشم عاشق نتوان بست که معشوق نبیند

لب بلبل نتوان بست که بر گل نسراید                                                                                         

نصایح بسیار زیبای زرتشت به پسرش!

آنچه را گذشته است فراموش کن و بدانچه نرسیده است رنج و اندوه مبر
قبل از جواب دادن فکر کن
هیچکس را تمسخر مکن
نه به راست و نه به دروغ قسم مخور
خود برای خود، زن انتخاب کن
به شرر و دشمنی کسی راضی مشو
تا حدی که می‌توانی، از مال خود داد و دهش نما
کسی را فریب مده تا دردمندنشوی
از هرکس و هرچیز مطمئن مباش
فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی
بیگناه باش تا بیم نداشته باشی
سپاس دار باش تا لایق نیکی باشی
با مردم یگانه باش تا محرم و مشهور شوی
راستگو باش تا استقامت داشته باشی
متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی
دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی
معروف باش تا زندگانی به نیکی گذرانی
دوستدار دین باش تا پاک و راست گردی
مطابق وجدان خود رفتار کن که بهشتی شوی
سخی و جوانمرد باش تا آسمانی باشی
روح خود را به خشم و کین آلوده مساز
هرگز ترشرو و بدخو مباش
در انجمن نزد مرد نادان منشین که تو را نادان ندانند
اگر خواهی از کسی دشنام نشنوی کسی را دشنام مده
دورو و سخن چین مباش، نزدیک انجمن دروغگو منشین
چالاک باش تا هوشیار باشی
سحر خیز باش تا کار خود را به نیکی به انجام رسانی
اگرچه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار مزن تا تو را نگزد و نمیری
با هیچکس و هیچ آیینی پیمان شکنی مکن که به تو آسیب نرسد
مغرور و خودپسند مباش، زیرا انسان چون مشک پرباد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نمی‌ماند